اين قلعه زيبا و ديدني با 5300 متر مربع مساحت بر فراز تپه اي در مرکز شهر خرم آباد ، با چشم اندازي فوق العاده زيبا قرار گرفته است . حريم اين تپه باستاني ، از شرق و جنوب غربي به رودخانه خرم آباد و از غرب به خيابان و محله دوازده برجي و از سمت شمال به خيابان فلک الافلاک محدود مي شود . نام قديم آن که به دوران ساسانيان بر مي گردد ، دژ شاپور خواست بوده و داراي 8 برج مدور و ديوار هاي بلند و مستحکم است . وسعت محوطه باستاني که محل واقعي تحولات تاريخي بناست ، حدود 400×300 متر مربع و ارتفاع تپه با احتساب ديوار هاي بنا از سطح خيابان هاي مجاور حدود 40 متر است . فضاي داخلي بناي فعلي به چهار تالار نسبتاً بزرگ حول دو حياط و تعدادي تالار و اتاق تقسيم شده است . ابعاد حياط اول 5/22×31 متر و ابعاد حياط دوم 21×29 متر است . در ورودي بنا در سمت شمال و در بدنه برج شمال غربي تعبيه شده است .
 
دورتا دور قلعه را پرتگاهي مخوف فرا گرفته که داراي پوشش گياهي ست و راه ورود به فلک الافلاک را دشوارتر مي کند .نام اين قلعه به مفهوم آسمان نهم و بالاترين فلک است که به طورمجازي دست نيافتني بودن آن را مي رساند .