يانيق تپه که " قره تپه " نيز ناميده مي شود در 31 کيلومتري جنوب باختري تبريز و در 6 کيلومتري شمال خسرو شهر در جنوب شرقي روستاي " تازه کند" واقع شده است . در اين تپه يک هيأت انگليسي به رياست " چارلز بورني " در مرداد ماه سال 1339 کاوش هاي علمي به عمل آورد . به نظر " بورني " قدمت اين تپه به اواخر هزاره سوم پيش از ميلاد مي رسد که با اواخر عصر سنگ و مس و اوايل عصر مفرغ در آذربايجان مقارن است .آثار به دست آمده نيز اين نظريه را تأييد مي کند.
جالب ترين کشف اين حفاري ، خاک برداري از بنيان و ديوارهاي خشتي بدون روکش 23 بناي دايره اي شکل است که به نظر سرپرست هيات حفاري به استثناي دو بنا ، همه آنها خانه هايي بوده اند با انباري و سکو و طاقچه و اجاق و آخور و ... قطر هيچيک از اين خانه ها از حدود شش متر تجاوز نمي کرد . يکي از دو بناي مذکور احتمالاَ به نگهداري آذوقه و غلات و حبوبات اختصاص داشت . راه ورودي اين بنا نه از ديوارهاي اطراف ، که از سقف بود و براي آمد و رفت به آنجا از نردبان استفاده مي شد.

بناي دوم بنايي دايره اي شکل و جدا از قسمت هاي ديگر است و حدس زده مي شود که به عنوان کارگاه مورد استفاده قرار مي گرفت.
در اين تپه آثاري چون آسياب دستي ، داس سنگي و سفال به دست آمده است. ظروف يافته شده در اين تپه حاکي ازتأثير سنت هاي مفرغ مقدم آناتولي شرقي است که تا قفقاز گسترده بود . غير از وسايل ياد شده ، آلات و ادوات و ظروف ديگري چون هاون ، تيشه و تيغه ي سنگي ، تيغه خنجر مسي ، دو مُهر از گِل نپخته ، چهار چراغ گلي ، سيوها ، باديه ها ، خم هاي دهان گشاد بزرگ و کوچک و بي دسته و دسته دار و نيز سفال هاي زيادي در جريان کاوش هاي " يانيق تپه " کشف گرديد.

سفال هاي يافته شده به طور کلي دست ساخت و معمولاَ سياه رنگ و صيقلي و به ابعاد ، اشکالو تزيينات ، مختلف و متفاوت هستند . نقش هاي هندسي بر بدنه ي ظروف عموميت دارند . اما نمونه هايي از نقش هاي پرندگان و حيوانات شاخدار نيز ديده مي شود .