یکی از عوامل اصلی محدودکننده عمر و کیفیت ابزارهای خاکورز، سایش است. سایش ابزارهای خاکورزی دارای مشخصه های منحصر به فردی است. موادی که در ساخت تیغه های ادوات خاکورز بکار می روند، در حین کار، تحت سایش شدید توسط ذرات ساینده خاک با بافت گوناگون و رطوبت مختلف قرار می گیرند. در بیشتر موارد، آلیاژهای به کار رفته در ساخت ابزارهای خاکورز خواص ضد سایشی کافی را ندارند، لذا به کار گیری روش های مهندسی سطح، به منظور افزایش مقاومت سایشی، ضروری است. عملیات حرارتی و سخت کاری از روش های معمول جهت افزایش مقاومت سایشی ابزار خاکورز است. در مقاله حاضر، با بررسی عوامل مؤثر بر سایش خراشان و معرفی روش های سخت کاری ابزار خاکورز، سخت کاری دو نوع فولاد سمانته 16MnCr5 فولاد کربنی CK45 در ابزارهای خاکورز مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با انجام عملیات حرارتی مختلف، فولاد 16MnCr5 قابلیت حصول سختی بیشتری نسبت به فولاد CK45 را دارد. انجام عملیات کربن دهی گازی روی فولاد 16MnCr5 سختی سطحی این فولاد را به میزان سختی مطلوب ابزار خاکورز نزدیکتر کرده و از طرفی به دلیل داشتن منگنز نسبت به سایش مقاومتر و به دلیل کم کربن بودن دارای مغزی نرمتر و در نتیجه ضربه پذیرتر است که برای ابزار خاکورز مناسبتر می باشد.